www.xantiaforum.nl

Op het oude Xafo had ik zo'n topic meen ik. Ik garandeer niet dat ik het weer ga bijhouden, maar een update kan in elk geval wel weer eens

Allereerst eens terug de geschiedenis in, via signatures.
Ohja, dat was een plaatje, omdat er een strikte beperking was voor het aantal tekens per signature, ofzo...:

Afijn, hoewel ik nog signatures in een mapje heb, daterend tot 2005, zal ik in 2011 beginnen.



APK tot 2012. Jaja, geldige APK was schijnbaar bijzonder voor mijn doen

Later dat jaar stapte ik over op plaatjes:



De Flintstone-146! Jammer dat de archieven over die roestauratie verloren zijn gegaan. Dat ding heeft tot mijn stomme verbazing nog zeker vijf jaar daarna rondgereden zonder verder laswerk.

Daarna volgde een boswachter, die wegens overmatig drankgebruik al snel vervangen werd door... een 166 LPG3! Don Arruginito noemde ik dat ding geloof ik. Wat een fraaie luxe limo was dat. Na de nodige gevechten met de achteras draaipunten en het afschaffen van de belastingvrij-regeling, hield ik dit over, gebruikt in 2015, waarschijnlijk blijven staan tot het einde der Xantiaclub-tijden.



Plus de twee oude Carina's; die heb ik altijd gehouden.

Als avatar heb ik meen ik een tijdje deze gehad:



Of was het nou deze?



In elk geval, die fraaie 17 inch BBS velgen, die heb ik nog steeds. Maar ze mogen verkocht, als zich een geinteresseerde meldt.

Sindsdien... ik heb de Lancia Thema die ik ooit had, teruggekocht en opnieuw verkocht. Teruggekocht uit liefde, verkocht omdat ik er toch echt geen bestemming voor had.

In 2014 had ik al eens een Saabje. Dat was een 9-3 Coupe met lagedruk turbo, G3 en serieus rotte achterschermen. Was een tussenauto, om het onderstel van de V40 goed aan te kunnen pakken. Dat is ook gebeurd, waarna de Saab wegmocht (Hmhm, dat ding reed toch wel heel lekker. Maarja, rot).

Met de V40 heb ik toch nog gestuurd tot 2017, toen de rotterij in het achterscherm wat lelijk begon te worden en ik hem ook gewoon een beetje zat was. Het matige Mitsubishi onderstel en de dijk van een Volvo-motor zijn nooit echt vriendjes geworden.

Leuk om elkaar hier weer te ontmoeten

De laatste keer dat we elkaar gesproken hebben was een jaar of 5 geleden, de tijd gaat snel.

Toe had je nog vage plannen om dat Xantia project af te maken, met dat "nieuwe torretje".
Is daar nog wat van gekomen?

Groet,
JW

Dus voordat ik echt door de dorpels van de V40 zou zakken, kocht ik een auto waarbij dat hoort:

Foto's van de verkoper z'n website geplukt.




Gelukkig zijn de lampen niet zo blauw als ze op de eerste foto's lijken:


Top of the 5-deurs diesel line: de 120d High Executive met fabrieksopties xenon en leer. Alleen geen navigatie / iDrive scherm, maar het gebruiksgemak daarvan is sowieso discutabel.
Onwaarschijnlijk mooi voor z'n bijna drie ton. Nauwelijks steenslag, en toch geen enkele aanwijzing dat het niet de originele lak zou zijn.



De bodemplaat is trouwens helemaal van plastic, je moet de plekken waar je gelakt metaal kan zien echt zoeken. Net als de dorpels trouwens, die zijn (sorry, ik zal het verklappen...) niet écht doorgezakt...



Hier past in elk geval een complete kinderwagen in, heeft de verkoper die ermee reed vastgesteld. En de achterbank is voorzien van drie driepuntsgordels. Verder natuurlijk wel NOG kleiner dan de V40. Het parkeert lekker, dat wel. Het matig zicht naar achter wordt gecompenseerd door een parkeerpiepert. Verder gelukkig geen irritante piepers.

Echter anderhalf jaar later was ik de garagerekeningen (Ohja, DAAROM had ik geen BMW meer) wel weer eens een beetje zat.
Ook hier diverse malen ABS-ellende, diverse ondersteldelen, een afgebroken EGR-klep (!), defecte thermostaten (er zijn er twee, ja) en zo meer van die dingen.

Een onnavolgbaar strak sturende auto. Als de babysitters kapot zijn best een 'handful' in de sneeuw. Toch ging het roet-schuldgevoel ook knagen en toen milieuzones steeds dichterbij kwamen heb ik hem onder heel veel "weet je het echt zeker???" verkocht aan een collega, na hem nogmaals flink aan te hebben laten pakken om hem in elk geval goed af te leveren. Het zelf elke keer najagen van het defect van de maand was ik toen al wel even zat.

JW-C5 wrote: ↑Tue Jun 02, 2020 2:44 pm Leuk om elkaar hier weer te ontmoeten

De laatste keer dat we elkaar gesproken hebben was een jaar of 5 geleden, de tijd gaat snel.

Dat gaat ie zeker, en sommige dingen veranderen niet Eensgelijks!

JW-C5 wrote: ↑Tue Jun 02, 2020 2:44 pm Toe had je nog vage plannen om dat Xantia project af te maken, met dat "nieuwe torretje".
Is daar nog wat van gekomen?

Helaas heb ik na vele jaren wikken en wegen, af en toe zoekend naar een koets om zoiets in te hangen waar ik ook daadwerkelijk mee zou gaan rijden, de conclusie moeten trekken dat het niet meer ging gebeuren. Ik kon simpelweg geen emplooi voor het resultaat bedenken, anders dan zichzelf bewijzen dat het inderdaad kon werken. Het project is in z'n geheel dus - met pijn in het hart - naar een BX-club lid gegaan.

Achja, misschien moeten sommige dromen ook droom blijven, en ik heb genoeg plezier beleefd aan het uitdenken van het een en ander.

Na de BMW was het tijd voor Saab.

Een mooie Neanderthaler in maatpak dook op; qua comfort en power-als-je-het-echt-wilt deed ie sterk denken aan de Thema.
Getuned door een paar hobbyisten zou er 265pk uit komen. Hier geloofde ik vanaf dag 1 niet zoveel van, maar dat ie serieus haast had, was een feit.

Mede daarom heb ik vooral foto's van de achterkant.



Met haak, voldoende deuren en zelfs een setje dakdragers heeft ie alle praktisch eigenschappen die de BMW moest missen..
80-120 in III voor nu even geklokt op 4.0s. Vergelijking:

540i6: 3.7s (~6kg/pk met gastank)
TurboTomaat: 4.0s (Standaard 200pk, maar plus uitlaat, luchtfilter, en nog wat mods, en 20kg lichter dan de 729; origineel 6,4kg/pk)
Thema: 4.3s (~6,3kg/pk)
190E 2.0 katloos: 5.9s (~9,3 kg/pk)
166 2.0 futloos: 9.0s

Volgens de vorige eigenaar is ie getuned tot 265pk met de Aero turbo erop en een flinke waslijst andere modificaties, maar ik denk zelf dat er hoogstens rond de 220 in zit, gezien deze cijfers. Nogal wiedes op een originele uitlaat, zou ik zeggen.

En de rechtuitstabiliteit is 'second to none' op de snelweg. Kilometers rechtuit zonder een millimeter aan het stuur te draaien. Hard accelererend is een ander verhaal: twee handen aan het stuur. Het blijft een vectra in vermomming... en met zo veel power verraadt ie dat, ondanks een ruime voorraad PU bussen, steering en subframe braces, Bilsteins en een dubbele stabilisatorstang achter... allemaal modificaties van de vorige eigenaar.

"Open SID" is verder nog een vermeldenswaarde optie. 34 verschillende motormanagement parameters realtime oproepbaar op het boordcomputer display!

Helaas zaten er ook wat 'foute' modificaties in zoals een open luchtfilter. Het was ook een bekeuringmagneet. Tip: een 400Nm Audi diesel met zonnebrillen op de voorstoelen, die irritant in de weg rijdt... je kunt hem maar beter niet volledig zoekrijden de snelweg op. Het is namelijk een onopvallende politieauto.

Ik heb uiteindelijk het luchtfilter en de dumpvalve origineel gemaakt, en de chip terug laten zetten naar 207pk biopower software, mooi passend bij de Aero bladblazer die erop zat. Opeens was de wagen in balans. Meer koppel, minder turbogat, soepeler, zuiniger en bijna net zo snel. Alleen hij sloeg ook niet meer het stuur uit je handen bij al te bruusk gasgeven, en zo meer van die scherpe kantjes die de iets overdreven chip had.

Deze geciviliseerde versie heb ik vorig jaar verkocht, zonder er een cent op af te schrijven. Ondanks een beetje roest. Want soepel rijdend, nauwelijks voorbij origineel Aero specificatie, was ie veel beter verkoopbaar dan ietwat uit z'n krachten getuned.

Nou had ik m'n motorrijbewijs al sinds 2014, dus om de midlifecrisis compleet te maken...

Begin 2018 kwam ook déze op m'n pad:



Werkelijk prachtig roestvrij exemplaar. Interieur kon beter, maar kniesoor die daarop let als er ook nog eens LPG3 in zit. Mild gechipt tot wat witte Vialle LPi injectoren aankunnen (200pk), was het best een goed ding. Kortom, bij min één, middenin Februari, kocht web een Caab.

Dat werd dus m'n daily. Iets meer windgeruis dan met vast dak ben je snel vergeten als je aan open rijden hebt geproefd. Tripje Praag resulteerde in een slordige 1000 km open over de snelwegen. Ja goed, het chassis wokkelde wel wat, de stijfheid van deze Vectra-bodem laat echt wat te wensen over. Dat stoorde wel wat, het werd er nog minder bochtenridder van dan een originele 9-3 al is.

Rond de jaarwisseling naar 2019 onstonden samenwoonplannen. Maar dat moest en zou (voor mijn vriendin dan...) wel in een zodanig nauwe radius rondom Amsterdam CS, dat we uiteindelijk in Noord terechtgekomen zijn. Ondanks de prijsstijgingen heb ik 1 parkeervak op eigen terrein en 1 inpandige garagebox, zij het stukken kleiner dan in Lelystad, weten te veroveren. En zij heeft de fietsafstand van CS die zij graag wilde. De rest van het huis? Ach, wat doet dat er toe

Maar voordat het zover was, eigenlijk middenin dat proces, gooide een nare klapper op de A6 roet in het cabrio-eten.
Ik was fysiek ongedeerd, maar de Caab gaf met diagonale plooien in het lappendak de pijp aan Maarten.

Over pijpen gesproken - de pijprokende jongedame in mijn avatar beschouw ik als een soort Saab(rijder)symbool. Stereotype pijprokend, maar toch iets minder stoffig dan je denkt...

Ik heb de motor, een oersterke B204 met amper 2,5 ton erop, bewaard en de rest aan een andere Caab-liefhebber overgedaan, wiens kap(-constructie) een stuk minder fraai was dan de mijne. Op het ongeval zelf volgde een naar traject waar ik verder niet al teveel over kwijtwil. De onzekerheid die dat met zich meebracht, gaat je niet in de kouwe kleren zitten als je net getekend hebt voor een forse hypotheek. Eea heeft voorlopig het plezier in autorijden erg getemperd. Ik twijfel of het nog terug komt. Maar de interesse in de techniek blijft.

Toen moest ik dus even met de andere Saab de weg op. Dat was duur, m'n dagelijkse kilometers op SuperPlus 98!
De keuze om die te verruilen voor een goedkope 'verhuiswagen' op gas lag dus voor de hand. Dat is deze geworden:



Op een karretje. 500 euro, 4,5 ton en een kapotte turbo. Wie begint daar nog aan? Nou, ik dus, want het mocht even he-le-maal niets kosten.

Direct heb ik een wielenstoelendans uitgevoerd. Want de Caab had wielen die de andere 9-3 een mooi origineel Aero aanzien zouden geven. De monsterlijke driespaaks van de 9-5 konden mooi met de Caab mee, en de 17 inch die eigenlijk net even te groot waren voor de zwarte vijfdeurs, staan weer een stuk fraaier onder de 9-5!



Ergens in het hoge noorden bij een hobby-specialiste werd ter plekke een werkende TD-04 (weer zo'n Aero bladblazer) samengesteld uit een aantal kapotte turbo's. En precies dezelfde software ingeladen die ook al op de zwarte stond. Toen had ik opeens twee motorisch identieke auto's met geheel verschillend koetswerk... Daarmee was ik weer LPG-mobiel!



Sindsdien is de resterende zwarte Saab dus verkocht, en eenmaal hier in Amsterdam had ik de ongekeurde 190E 2.6 nog even voor de deur staan terwijl hij steeds slechter en uiteindelijk helemaal niet meer wilde starten. Ondertussen moest ik elke keer een eind lopen van en naar waar in de wijk ik de Saab kwijtkon. Ook in Noord houdt het parkeren niet over. En wat moest ik ook eigenlijk nog met die auto. Een kwartiertje fietsen (of tien minuten op de motor) van m'n werk, betekent dat ik amper meer rijd en ook niet meer afhankelijk ben voor woon-werk, dus een reserve-auto was zinloos.

De lekker eigenwijze 9-5 heb ik dus nog. Ik vind hem een jaar en een flinke mishandeling tijdens de verhuizing later, nog steeds leuk. Ik rijd nu dan wel veel minder, maar quitte spelen doe ik meestal nog net (voor LPG G3). In principe is er geen reden om hem in te ruilen dus.



Blijft een mooi gelijnde 'break' toch?

De opliggende motorkap (een vette knipoog naar de 90/99/900 classic), de dubbele zonnekleppen, en zo meer eigenwijzigheidjes zie je niet op de 9-3, maar wel op de 9-5. Helaas hebben alle oudere Saabs last van roest, want er is wel wat bezuinigd op afwerking. Zo zitten er 'driekwart' kunststof wielkuipen in de achterwielkasten, en als je dan hoopt dat het resterende kwart dan toch in elk geval van een steenslagcoating voorzien is, kom je bedrogen uit.

Enkele van dit soort "foutjes" maken dat ik al eens een weekendje in "roest conserveren" gestoken heb, en ook weet dat ik het niet eeuwig kan rekken. Serieus laswerk zou kunnen, maar de auto is met inmiddels bijna een half miljoen op de klok, eigenlijk zo goed als niets waard. Een scala aan af en toe electrische problemen is hem ook niet vreemd.

En vroeg of laat zou iets dakloos ook wel weer eens leuk zijn... Kortom het kriebelt wel weer wat. Maar niet omdat die 9-5 niet leuk is. Dit exemplaar is echter niet goed genoeg voor de lange termijn.

Verder heb ik nog de beide klassieke Carina's die ik al best lang heb. Dus 'slechts' drie auto's in totaal! Dat is wel eens anders geweest. En ik heb ongelooflijk veel auto onderdelen en andere spullen verkocht, weggegeven en weggegooid. Als je zo'n verzamelaar bent van alles wat je kan gebruiken als ik destijds was, valt het niet mee om kleiner te gaan wonen. Dat allemaal uitsorteren was een monsterklus, maar die is wel geklaard, en dat was best bevrijdend. Er is nog wel wat te doen, maar dat is overzichtelijk.

De nieuwe lokatie maakt het wel moeilijker om nog aan de Carina's te werken. De garagebox van ongeveer precies 1 auto groot, moet immers ook de benodigde onderdelen, gereedschap, een werkbank en liefst een paar (motor)fietsen huisvesten. Dan krijg je de auto er misschien in gepropt, maar kun je daarna niets meer. Half naar buiten is ook niet echt een optie; de garage staat 2 meter van de straat met een druk belopen voetpad erlangs. En ik heb geen zin in ongenode gasten.

Misschien is het dus nu wel een beetje klaar met de sleutelhobby, en richt ik me nu meer op andersoortige techniek. Ik weet nog niet of de Carina's ook uiteindelijk verkocht zullen worden, maar ik maak er geen haast mee. Staat niet in de weg (gestald) dus ja...

Mooie verhalen Web over je wagenpark, en een 9.5... Ik heb er in de RAI ooit ingezeten, mooi lederen dashboard, mooi afgewerkt, mooie snufjes, ik vond het toendertijd een fantastisch ding.

Jammer inderdaad dat alles van het "oude" forum verdwenen is. De hele reportage en het aankoopverhaal van die Flintstone Alfa zal ik nooit vergeten, gat in de bodem tikken terwijl de verkoper erbij staat en gewoon stoer zeggen, ja ik koop hem (alleen omdat er G3 in zat).

Hoe is het met die Honda CBR vergaan, heb je hem nog of ook afscheid van genomen? Komt wel een keer.

Overigens herkenbaar van die verzamelwoede van zaken "ik zou het nog wel eens nodig kunnen hebben". Ben begonnen met opruimen van mijn garage en elke kist en doos is een nieuw dilemma, maar bij de tweede doos werd ik al makkelijker en na een kist of 10 dacht ik "als ik het nodig heb koop ik wel nieuw". Kan niet alles bewaren en opslaan.

(nee, ik ga niet verhuizen en kleiner wonen, de scooter van moeders moet in de garage passen!!!)